vrijdag 16 december 2016

Koffer en dagdag..


Nu alles netjes op stapeltjes ligt om in mijn koffer
te doen, (een ietwat merkwaardig jaren 70 geval die ik
bij de kringloop kocht omdat mijn eigen koffer al in Wenen
staat, Daan, mijn zoon nam die al eens mee, ik laat de 
gekke koffer daar en neem mijn eigen mee terug,
haha, dat vereiste wel wat denkwerk om dat zo op te lossen;-)
kan ik maandag op mijn gemak naar Wenen vertrekken.
Ik moest er even over nadenken maar ik denk dat
het goed is om al mijn blogberichten van het afgelopen
jaar ook op een stapel te doen en de blogkoffer 
met verhalen van 2016 te sluiten..
Ik heb altijd wat moeite met het loslaten van mijn
blog, maar ik ga het toch doen, maar soms moet
je langs jezelf heen, het is even tijd voor wat anders.
Allereerst op pad gaan, een gate zoeken en vinden
 aan een nieuwe webwinkel werken, beetje mijmeren,
het afgelopen jaar in perspectief zetten (en relativeren)
misschien wat nieuwe plannen maken, boeken lezen, 
wat kerst vieren en vooral op zoek naar wat sneeuw..


Mijn hoop is vooralsnog gevestigd op de bergen
rondom Wenen, er zal toch wel ergens in Oostenrijk
sneeuw liggen, want als niet daar, waar dan wel?
Ik wens je een hele fijne kersttijd, vredig, dat vooral
en ik hoop dat je vind dat je voldoende hebt
en daar van geniet..
Ik moet zeggen dat ik met stijgende verbazing kijk naar 
alle berichten over must- en wannahaves (als dat erbij
staat wil ik meteen al niet meer hebben) voor de kerst
die ik overal zie, oh man oh man, nog meer spullen
daar gaat het toch helemaal niet om, maar dat is
een zijspoor en weer een ander verhaal..
Verwonder je eens over je overvloed en hoe gezegend
(om maar eens een kerstboodschap te geven ;-)
we eigenlijk allemaal zijn dat we hier wonen.

Enfin, dank je wel voor het lezen van mijn blog 
dit jaar, echt heel erg bedankt voor alle leuke reacties,
deze blog zou deze blog niet zijn zonder jou!

Ik ga die stapel maar eens in mijn rare koffer
proppen en ik 'zie' je ergens rondom het begin
van het nieuwe jaar.
-X-

donderdag 15 december 2016

Over vilt en het vliegveld.



En de laatste zelfmaker van dit jaar, ik maakte deze 
voor de leuke winkel van Twirre; Handmade heaven
die allerlei designers en handwerksters vroeg om iets 
te maken voor in de kerstboom, alles is ook daar te koop.
Ook echt heel leuk om eens naar toe te gaan als je
in Amsterdam bent, het is in Oost, echt een verademing
na het centrum wat overspoeld is met toeristen,
er zijn heel veel leuke winkeltjes en met de 
tram ben je er zo..


Je hebt wel redelijk dik vilt nodig, voor deze kerst
versiering, die je ook als onderzetters kan gebruiken,
wat je ook kan doen is twee lapjes vilt op elkaar 
plakken nadat je ze geborduurd hebt, dan 
zijn meteen alle losse draadjes weggewerkt.
Zoals gezegd laat ik de kerst versiering dit jaar aan
mij voorbijgaan, in plaats daarvan ben ik bezig
stapeltjes te maken van dingen die ik mee wil 
nemen naar Wenen (zal ik nu die trui, of toch beter
deze, ik wil tenslotte wel een beetje in stijl 
reizen, dat begrijp je wel, haha)


Bovendien is het de eerste keer dat ik alleen via 
Schiphol reis, de vorige keer ging ik via Rotterdam
dat is een heel fijn overzichtelijk vliegveldje, 
maar Schiphol, ohoh, normaal loop ik als een blinde 
kip achter degen aan met wie ik reis..
Nu loop ik af en toe in gedachten het traject af, 
inchecken, de de douane, oh vooral dat, in de rij staan,
het uitpakken van je koffer en weer inpakken, ik
word al wazig als ik eraan denk, dan het vinden van 
de juiste gate, ik ben echt Zo geen reiziger..
Maar ik zal er wel komen, dat is altijd zo,
het lijkt mij niet dat ik ergens strand, dat mensen 
na een paar weken vragen, waar is Ingrid eigenlijk?
Dat het antwoord dan is; oh, die is nog steeds op
Schiphol, ze kan de gate niet vinden, geloof ik..;-)

Enfin, ik heb nog een paar dagen om me voor te
bereiden want ik ga pas maandag.
Ondertussen wens ik je een mooie dag
-X-

woensdag 14 december 2016

Roze


Ooh nu heb ik me helemaal verslapen, ik ben 
eigenlijk standaard om kwart voor acht wakker,
maar ik werd pas na negenen wakker, ik ben gewoon 
een beetje uit mijn doen, misschien komt het door
het grijze weer, waardoor het helemaal niet meer
licht lijkt te worden, jee wat heb ik daar een hekel aan..
Die loodzware lucht die als een soort deken 
overal over heen ligt, ik ga vanzelf mee zitten
somberen met dit soort weer..
Ik hoop op nog steeds op sneeuw,
hoewel dat er niet in lijkt te zitten,
volgende week ga ik naar Wenen en ook daar 
wordt geen sneeuw verwacht, ik had altijd het 
beeld van Oostenrijk van bergen en sneeuw, 
voordat ik er ooit kwam..
Maar ook in Wenen (wat op een laagvlakte ligt)
wordt er geen sneeuw verwacht...hmmm..
Mocht je deze roze sneeuw willen haken, 
haak dan kleine rondjes van fluffy wol
(haak 4 lossen, maak een ring en haak daar
12 stokjes in, kant af en rijg ze aan een draad)
Deze wol kocht ik bij de Zeeman, maar je kan 
natuurlijk van alles gebruiken, een aantal 
berichten geleden gaf ik de beschrijving van 
de grote witte sneeuwbollen.

Ik ga even wakker worden en ik wens je 
een hele fijne dag.
-X-

dinsdag 13 december 2016

Stijl


Een tijdje geleden werd ik benaderd voor iemand die 
een artikel aan het schrijven was over wol, voor een
magazine wat Style 020 heet en 2 keer per jaar
in Amsterdam en omstreken als bijlage bij de Telegraaf zit.
Echt heel grappig want ik en een style guide
lijkt mij een contradictie, maar leuk is het wel.
Dus ik babbelde wat over wol, mijn boek en al,
en vervolgens vergat ik het hele interview weer..
Tot zaterdagavond, ik lag al in bed en ineens dacht ik,
eraan dat het blad misschien wel dit weekend uitkwam.
Dus zondagochtend vroeg stapte ik op de fiets
en ging naar het benzinestation, krant uitverkocht,
nog wat supermarkten, nergens meer te krijgen.
Uiteindelijk vroeg ik het bij de laatste winkel
die ik kon bedenken en ze had er nog eentje.


Ah wat fijn, zei ik en de verkoopster vroeg waarom
(het was maar een krant) omdat ik er in sta..
Waarop ze zei; ooh sta je in de Telegraaf, dan ben je 
beroemd, haar stem steeg minstens 2 octaven..
Ik zei, nee hoor en het is in de stijlgids, waarna ze me van
top tot teen bekeek en ik snel zei, niet ik maar over mijn boek
en wol..geeft niet hoor, schat was haar antwoord (oh haha)
Dat alles in plat Amsterdams, heerlijk, vervolgens 
rukte ze het plastic van het blad want ze wilde het zien.
Het was een en al ooh en aah en maakte jij die foto's (ja:-)
En ze begon mij te feliciteren en riep er een collega bij..
Ik rekende de krant af en een klein beetje beduusd
verliet ik de winkel, met mijn stijlgids..
(zonder make up, met een oude jas en een grijs dasje om)

Ik wens je een fijne dag
-X-

maandag 12 december 2016

Ok, de laatste sterren :-)




Dat met dat vastplakken is misschien niet helemaal
duidelijk, plak steeds elke punt die je in de andere
schuif vast, daarna plak je alle losse punten 
aan de bovenkant vast, eigenlijk komt het erop neer
dat je zoveel mogelijk losse punten vastplakt :-)


Dit zijn echt de laatste hoor, ik begreep al dat
enkel lezers wat verveeld raakten van al die knutseldingen.
Helemaal niet erg hoor, het kan geen kwaad
om je af en toe eens te vervelen ;-)

Ik wens je een fijne dag
-X-

donderdag 8 december 2016

Sterren #2


Laatst moest ik naar de tandarts, pas ergens in de 
middag, daar heb ik een hekel aan want dan zit je 
de hele dag te wachten, tenminste ik wel..
Dus ik dacht dat ik mezelf beter even bezig kon houden
met het een of het ander in plaats van ijsberen..
Ik rommelde wat in mijn papier la en vond wat papierstroken,
en ineens moest ik denken aan de Deense sterren,
jaren geleden zag ik ze eens op de blog van Jurianne Matter
Het lukte mij toen helemaal niet om ze te maken
en ik bleef proberen (ik kan dat niet uitstaan dat het papier 
niet doet wat ik wil, hoewel het zeer geduldig is..)
en uiteindelijk had ik een paar 'soort van' sterren.
Ik heb er vast wel eens eerder over geblogd,
maar dat weet ik niet meer precies.


Een hele tijd later kwam Jurianne eens bij mij thuis
en we maakten sterren, de een na de ander, als iemand
het voordoet en meevouwt is het veel makkelijker.
Maar ik vergat het weer en elk jaar rond deze tijd
probeerde ik het nog eens, het lukt me niet meer.
Totdat ik zat te wachten totdat ik naar de tandarts 
kon, ik zocht het lesje nogmaals op en vouwde...
Het is echt een zelfmaker die focus en aandacht 
nodig heeft (en ik ook, op dat moment om mijn 
gedachten af te leiden) en het lukte, met veel moeite.


Dus ik vouwde een uurtje of wat, ging er helemaal 
in op en ik denk dat ik het nu kan, hoewel als ik 
het volgend jaar weer probeer..denk ik zomaar dat
ik het weer niet kan, het is een soort ritueel geworden :-)

Laatst las ik een DIY boek, bij een van de zelfmakers
stond, kijk even op internet hoe je het moet maken,
oh ha, dat vond ik zo grappig en ik dacht dat kan 
natuurlijk ook, dus in plaats van zelf het hele vouwen
van de ster uit te leggen (zo goed kan ik het ook niet)
geef ik hierbij de website waar het uitgelegd staat.
(met dank aan Jurianne) 

Heel veel succes, want het is een uitdaging,
maar het plezier als het lukt des te groter.
Fijne dag
-X-

woensdag 7 december 2016

Sterren vouwen #1


Ah ja, wat moet je zeggen over papieren sterren,
hoe ik ook nadacht vanochtend er schoot mij
gewoon niets grappigs of onderhoudend te binnen.
Ik kwam niet veel verder dan: ik heb sterren gevouwen
en als je het leuk vind om ze te maken, zo doe je het..
Bij deze dan maar :-)





En nu heb ik nog wat meer sterren zelfmakers, 
voor de komende dagen..ojee
nu ja, daar ga ik de hele dag over nadenken..haha
Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 6 december 2016

Knutselen


Nu de sint dan weer vertrokken is, lijkt het startsein
gegeven voor de kerst, hoewel ik al overal op de 
social media en in winkels kerstdingen zag..
Zelf ben ik er niet met de kerst dus alle versieringen,
kerstbomen en wat er zoal meer is laat ik aan mij
voorbijgaan, sinds de kinderen de deur uit zijn, ben ik 
toch al wat dolende aangaande de feestdagen..
Er is geen nieuwe traditie ontstaan en de kerstdagen
worden een beetje hapsnap ingevuld, of soms zelfs 
helemaal niet, dan komen en gaan ze weer..
Daarnaast wil ik absoluut voorkomen dat er 
een situatie ontstaan waarbij al in september
wordt gedacht wat doe we met moeder met de kerst,
oh haha, nee dat alsjeblieft niet :-)
Niet dat ik het geen fijne periode vind, dat wel,
vooral om gezellig rondom de keukentafel
(als ik die zou hebben) te knutselen
(aah, zo'n gezellig tuttig woord)


Dus ik heb een aantal kerstdingetjes gemaakt,
voor de komende blogberichten,
waar je mee aan de slag komt, niets ingewikkelds
ofzo, gewoon voor de gezelligheid.
Vandaag wat voorbeelden hoe je kerstbomen
en wat simpele versieringen kunt tekenen.
Gewoon proberen, maakt niets uit als het niet lukt,
voor mij gaat het gewoon om het bezig zijn,
kopje warme chocomelk erbij (zonder klontjes ;-)
kaarsje aan en knutselspullen op tafel..

Ik wens je een warme dag
-X-

maandag 5 december 2016

Sint


De allerleukste Sinterklaas intocht beleefde ik jaren
geleden toen ik nog in Kattendijke woonde, een klein 
Dorpje in Zeeland aan de Oosterschelde.
De Sint zou aankomen met een boot aan de dijk, dus 
daar liep ik heen met de kinderen, op een winderige dag
Op de lege dijk stond een klein, ietwat mottig hoempapa
orkestje al Sinterklaasliedjes te spelen, de jasjes 
flapperend in de wind, ook stond er iemand met een
onrustig paardje voor de Sint klaar..
Er waren een handjevol dorpelingen die naar de 
horizon wezen, als je goed keek zag je over het water
 een piepklein bootje aankomen, wiebelend en wel,
 met daarop Sinterklaas, een Piet en de stuurman.
Oh dit tafereel was voor mij al voldoende om 
in een soort van zenuwachtig gegeiechel
als dat maar goed gaat allemaal...
Toen de Sint aan land kwam werd er een plankje 
uitgelegd (ohoh) en Sint en Piet glibberden het natte
 gras van de van de dijk op, naar boven, waar het
paardje stond te wachten, wat helemaal geen zin had
in de Sint, want wat ze ook probeerden hij kon
er niet op komen (oh, ik moest zo lachen, ik ben maar 
ergens achter aan gaan staan)
Uiteindelijk werd er besloten dat de Sint naast het 
paardje richting het dorp moest lopen, met het ene Pietje
en de dorpelingen, achter het orkestje wat monter door 
bleef spelen, aah zie je het voor je, dat groepje
op de lege winderige dijk, het was geweldig :-)

Ik wens je een hele fijne pakjesavond, mijn 
nutteloze pakje wil ik graag sturen naar Jennifer,
als je je adres wil mailen, dank je wel.

En oja, het jaar er op kwam de Sint met de auto..

vrijdag 2 december 2016

Blaadjes


De laatste tijd veeg ik heel veel blaadjes,
die op het stoepje liggen bij elkaar en gooi ik ze
in de tuin, het is een eindeloze hoeveelheid..
Steeds als ik denk dat mijn stoepje schoon is,
zie ik alweer nieuwe blaadjes naar beneden dwarrelen,
op weg naar mijn geveegde stoepje.
Mijn werktafel staat voor het raam op de eerste
verdieping, beneden is de keuken, of beter gezegd,
het keukentje, het is een dijkhuisje en de helft
van de keuken ligt in de dijk, en doet dienst als kelder.


Eigenlijk is het hele stoepje vegen onderdeel 
van de dagelijkse strijd tegen het verval,
als je erover nadenkt ben je daar toch een deel van
de dag mee bezig, maar helemaal winnen zal je het nooit.
Ik veeg het stoepje omdat er anders op een geven moment
zoveel blaadjes liggen dat het stoepje glad word,
bovendien loop je alles mee naar binnen, daar moet ik
dan weer vegen zodat het huisje schoon blijft.
Ik ruim op omdat het de kamers anders dichtslibben,
met stapels was, handwerk, papieren en wat dan ook.
Ik doe de was omdat de boel op te frissen, als ik dat
niet zou doen zou ik er op den duur als een
zwerver bij zou lopen, met mottige kleren..


Ik was mijn haar omdat het anders een vettige klittenbos
zou worden, ik verf het omdat ik nog niet 
grijs wil zijn, ik maak lijstjes van alle dingen
die ik nog moet doen, maar er komt altijd weer
een nieuw dingetje bij, de lijst lijkt nooit klaar..
Allemaal in de strijd tegen het verval, terwijl ik dit 
typ zie ik mezelf zitten, met dat haar, vieze kleren
tussen de stapels spullen, onafgestreepte lijstjes
in een stoffig huisje waar de muizen doorheen scharrelen
en wat overgroeid is door takken en overladen met blaadjes :-)


Maar als je zo door de tuin loopt, zie je natuurlijk 
dat ik de strijd nooit ga winnen, alles is bezaaid met
blaadjes, ik heb ze alleen maar verplaatst.
Het is gewoon onmogelijk om alles onder 
controle te hebben, dat gaat gewoon niet..
Er zit zelfs een zekere schoonheid in het verval,
als je het maar wil zien, dus misschien moet ik de
 sommige dingen gewoon op zijn beloop
laten, de controle-teugels wat laten vieren 
en kijken wat er gebeurt, waarschijnlijk 
helemaal niet zoveel bijzonders..


Ik ga zo maar eerst even het stoepje vegen, haha,
en daarna ga ik de boel de boel laten..
(in een keer alle controle loslaten is wat veel gevraagd ;-)

Ik wens je een heel fijn weekend, mocht je 
Sinterklaas vieren, heel veel plezier.
-X-

donderdag 1 december 2016

Breien


Ben gaan breien
Fijne dag
-X-

woensdag 30 november 2016

Nutteloze dingen


In mijn witte kast staan een heleboel doosjes en mandjes
met allerlei kleine nutteloze dingetjes, ik hou van
kleine nutteloze dingetjes..ook al zijn ze van geen enkele
waarde, ik vind het fijn om ze te hebben.
Er zit niet echt een systeem in, de dingetjes in kwestie 
belanden er op een gegeven moment gewoon in 
het ene mandje of het andere doosje..
Laats zag ik ergens op internet een filmpje van een 
meisje wat een mooi ingepakt doosje kreeg, toen ze
het openmaakte zat er een paperclip in, ze was er
echt verrukt van en zichtbaar heel blij..


Zo'n kind was ik ook, wij kregen bijna nooit cadeautjes,
en als we iets kregen, bijvoorbeeld bij Sinterklaas
(het is de tijd van het jaar :-) dan was het iets praktisch,
zoals een pyama of sokken, dat soort dingen.
Dat vond ik best leuk maar wat ik veel leuker vond,
waren de papiertjes, een stukje lint of een sticker,
die op of om het pakje zat, dat bewaarde ik.
In een mandje of een doosje, net als ik nog steeds doe..
Nu leek het mij een leuk idee om een klein pakje
weg te geven met wat nutteloze dingen, bij wijze 
van virtueel je schoen zetten, dat kan je doen hier
onder dit bericht of op Instagram (ik heb het idee
dat er veel mensen geen blogs meer lezen maar
overgestapt zijn naar Instagram, waarschijnlijk
omdat dat veel minder tijd kost, het lijkt er op
dat tijd een schaars goed is geworden)


Verwacht geen groot mooi cadeau, natuurlijk wel iets
meer dan een paperclip, maar ik hoop dat het een brede 
glimlach op je gezicht tovert, net als bij het blije meisje.
Nu kan ik natuurlijk niet bij iedereen iets in haar
schoen doen, ik wou dat ik het kon,
maar wij weten natuurlijk allemaal dat Sinterklaas
volgende week niet naar Spanje vertrekt, maar gewoon
zijn mantel voor een jaar aan de wilgen hangt..
Dus als je zin hebt in een nutteloos maar met liefde
en aandacht samengesteld pakje reageer dan even 
(dat kost echt niet zoveel tijd ;-)

Nb. er zit natuurlijk geen lid van de Little familie in,
stel je voor, die willen niet zomaar ingepakt worden.

Ik wens je een fijne dag
-X-

dinsdag 29 november 2016

Bevroren


Toen ik vanochtend even door het raam keek
om even te kijken naar de lucht en welk weer het was
(dat hoort ook echt bij mijn ochtendritueel) zag ik 
dat op het kanaal voor het huisje een flinterdun 
laagje ijs lag, zo dun dat het geen naam mag hebben,
maar toch, samen met het bevroren gras,
is het toch echt een winters plaatje, wat heerlijk..
Ik las op een nieuwssite dat het de koudste nacht
van deze eeuw was (dat klinkt wel, van de eeuw :-)


Ik moest meteen denken aan de eerste keer dat 
ik schaatste, dat was in Koudekerke in Zeeland,
waar ik woonde als kind en in mijn beleving vroor 
het daar elke winter, maar dat zal wel een
'vroeger was alles beter' herinnering zijn en niet 
de feitelijke waarheid, dat is vaak zo..
Ik had van die houten schaatsen met van die oranje 
stoffen bandjes die je moest strikken om je rubberen
laarzen heen, dat ging natuurlijk helemaal niet omdat 
je handen veel te koud waren om een goede knoop 
te maken, daarom zaten ze altijd veel te los.
We schaatsten dan, of beter gezegd deden we een 
poging, omdat de schaatsen steeds naar de zijkant
van mijn laars schoven, over de slootjes 
tussen de weilanden, wat een mooi beeld, al die
kinderen met hun houten schaatsjes die een beetje
over het ijs liepen met hun rode wangen..


Als we dan later totaal verkleumd en kletsnat van 
het vele vallen naar huis gingen, helemaal vervuld
van dit prachtige avontuur (oh, de pure blijheid over 
dit soort kleine gebeurtenissen, dat is iets wat 
toch wel verloren gaat in de loop der jaren, zo jammer)
kregen we droge kleren en warme chocomel.
Niet van die kant en klare maar met cacao uit zo'n gezellig
pakje, dat mengde je dan met suiker en een beetje water 
tot een papje (wat heel erg lekker was :-) en dan 
de warme melk erop, je kreeg dan een beetje 
klonterige chocomel, dat klinkt niet lekker,
maar dat was het wel, zo troostrijk..

Ik schaats al jaren niet meer, ik ben gewoon 
bang om te vallen maar ik ga straks wel even 
om een pakje cacao en dan fiets ik een rondje om te
genieten van de knisperende heldere kou en als ik dan 
thuiskom, drink ik chocomel met zoete klontjes
en denk ik even aan de slootjes in Zeeland.

Ik wens je een fijne, warme dag
-X-

maandag 28 november 2016

De namiddagvrouw


Nu zeggen ze altijd dat je ochtend- en avond mensen heb,
in beide herken ik me niet, dus ik wil graag een 
derde variant toevoegen, de middagmens, of 
preciezer gezegd; de namiddagvrouw..
Ik ben helemaal niet goed in ochtenden, ik wordt altijd
op dezelfde tijd wakker, uitslapen kan ik helemaal niet,
dat zou fijn zijn als ik dat zou kunnen want het
zou een hapje uit de lange ochtend nemen.
Nee, ik ben altijd om ongeveer half acht wakker,
of ik nu vroeg of laat ga slapen..


Ik kom uit bed, zet koffie en de computer aan, 
het liefst kom ik niemand tegen en in praten heb
ik al helemaal geen zin, vervolgens typ ik (door de week)
mijn blogbericht, gek genoeg is dat het beste tijdstip.
Ik heb wel eens geprobeerd om het in de middag of
avond te typen, maar dan ga ik er veel te veel 
over nadenken en kom ik er helemaal niet uit.
In de ochtend heb ik blijkbaar de juiste wazigheid 
waarbij het fijn schrijven is, maar dat is dan ook
zo ongeveer het enige..
Vervolgens veeg ik het huisje, doe de was,
dat soort dingen, ik kan alleen maar werken als 
er een zekere mate van opgeruimdheid :-) is 
in het huisje, als dat hele ritueel achter de rug 
is ga ik aan het werk, mail beantwoorden,
misschien een opdracht of wat bestellingen inpakken.


Daarna de boodschappen en wat er zoal gedaan moet
worden en dan is het ineens een uur of twee.
Dan begin ik me al stukken beter te voelen, 
het huis is opgeruimd, verplichte zaken gedaan en
begint er een serene rust in het huisje neer te dalen.
De zon (als hij schijnt) komt via het voor-raam 
naar binnen en het licht is prachtig en helder,
en ik voel een soort vrijheid om te doen wat ik wil.
Al mijn tekeningen en vrij werk maak ik altijd
in dit deel van de dag, muziekje aan en werken..


Natuurlijk heeft ook de avond zo zijn eigen charme,
lange warme zomeravonden of zoals nu, vroeg donker
kaarsen aan en vroeg op de bank kruipen maar de middag..
Ja, de middag is mijn deel van de dag en 
daarom wil ik graag de namiddagvrouw een plaats 
geven tussen de ochtend-en avondmensen..

Ik wens je een fijne dag, en ik ben best
benieuwd wat jouw beste dagdeel is, of misschien 
ben je wel altijd op zijn best, dat kan natuurlijk ook :-)
-X-

vrijdag 25 november 2016

Vleugels


Ik wens je een fijn weekend en laat ze groeien
die vleugels :-)

Oh ja, ik maakte voor Liesbeth van Sloppop 
een winterse illustratie voor haar site,
altijd als ik zo'n vraag krijg denk ik, dat kan ik 
helemaal niet joh, maar als ik dan begin heb ik er 
heel veel plezier en gaat het best (zacht bergje, haha)

-X-

donderdag 24 november 2016

Zachte bergen


Nu ik dan toch helemaal in de bergen zit, dacht ik 
ook nog na over de spreekwoordelijke bergen,
die als metafoor staan voor alle dagelijkse 
hindernissen die je moet nemen..
Je beklimt ze natuurlijk niet echt maar in gedachten.
Ik heb er vele, echt de Alpen zijn er niets bij,
elke dag weer opnieuw, grote en kleine..
Sinds ik de cursus mindfulness deed vind ik het 
makkelijker om ze te nemen, dat wel.
Als zich een probleem voordoet, of iets wat ik
ervaar als een mogelijk probleem :-) stel ik mijzelf
de vraag, kan/moet ik dat nu oplossen ?
Als het antwoord nee is (oh opluchting) dan blijf
ik lekker in het dal, genietend van het uitzicht..


Moet ik er wel iets mee, dan doe ik dat direct,
of nadat ik moed verzameld heb, per slot van rekening,
vind ik het, als ik het uitstel, later net zo 
eng/vervelend/spannend.
Meestal blijkt als je gaat klimmen met kloppend hart
vanwege de mogelijke diepe afgronden van de berg
en je angst, het meestal allemaal nogal meevalt.
Wat zeg ik, de meeste bergen blijken boterzacht en helemaal
niet van graniet, ze smelten als je er eenmaal aan begint
en vaak wandel je er (hup) zo overheen..

Enfin, dus nog maar een bergen-zelfmakertje vandaag.
Ik vergat in het patroon nog te zetten dat ik het haakte
met dikke wol en haaknaald no. 5,5 en hoe strakker je 
haakt hoe mooier het bergje blijft hangen.

Ik wens je een fijne dag
-X-

woensdag 23 november 2016

Bergen


Oh, ik hou echt van bergen, om naar te kijken,
niet om overheen te lopen of klauteren, ik ben
een echte "door het dal wandelaar"
Niet in de minste plaats omdat ik hoogtevrees heb,
dat staat mij eigenlijk nooit in de weg omdat we hier
 helemaal geen bergen hebben..
Ik heb wel in de bergen gewandeld, maar dan op brede 
paden en het liefst een hekje als het pad smaller wordt :-)


Lang geleden vond ik eens dat ik het maar eens 
moest proberen; wandelen over een smal pad,
een hoge berg op, dat ging een tijdje goed, ik keek gewoon
de hele tijd naar mijn voeten, maar op een gegeven 
moment keek ik naar beneden en aaah het benam
mij werkelijk de adem, het was prachtig maar ook
echt ontzettend eng, en ik ging zitten tegen de rotswand.
Tegen mijn gezelschap zei ik; ik ga niet meer voor
of achter uit, ik blijf hier, ik kan me niet meer bewegen.
En daar zaten we, ik denk wel 3 uur lang, soms 
deed ik een poging om op te staan maar mijn benen
leken wel van vla en dan ging ik weer zitten..


Tegen de tijd dat het begon te schemeren wist ik dat 
ik boven mezelf uit moest stijgen, op moest staan
en naar beneden wandelen, dat deden we, hand in hand.
Ik schuifelend tegen de rotswand, proberend niet naar
beneden te kijken, en we hebben het gehaald.
Anders zat ik niet hier, maar nog steeds op
die berg, misschien hadden ze dan wel een tentje gebracht
en zo af en toe wat te eten en was ik bekend geworden
als het vrouwtje dat de berg opging en er nooit 
meer afkwam, ook wel grappig (hoewel..)


Dus ja, daarna ben ik nooit meer een berg 
opgelopen, ik kijk wel vanuit het dal, ook prachtig.

Ik wens je veel plezier met het vouwen van jouw 
berg, mocht je ze gaan maken en natuurlijk
een hele fijne dag (veilig in het dal:-)
-X-

dinsdag 22 november 2016

Haken


(Eigenlijk is het me nog steeds niet gelukt 
om wat goede foto's te nemen, deze vond ik nog
op mijn camera, wel maakte ik er gisteren een paar,
van een klein d.i.y projectje, toen het zo 
 ongeveer 10 minuten licht was, haha,
maar die heb ik nog niet bewerkt,
dus die komen morgen..)

Ik wens je een fijne dag.

maandag 21 november 2016

Kleurrijk en een cadeautje.


En zo was het dan weer maandagochtend,
ik beleefde een bijzonder kleurrijk weekend,
ondanks het grijze weer..
Ik had een bijzonder verhelderend gesprek met 
iemand, zo'n gesprek wat je al jaren geleden eens
had moeten voeren en wat veel gedoe en onbegrip 
had gescheeld, maar soms hebben de dingen ruimte
nodig en gebeuren ze pas als de tijd rijp is.
Gisteren hadden we natuurlijk die heerlijke storm,
waarbij het huisje stond te wapperen in de wind,
het kalme kanaal (het lijkt wel een Suske en Wiske titel)
hiervoor veranderende in een kolkende massa,
met zelfs wat golven en het sneeuwde blaadjes
(ze waren dan wel niet wit, maar het is iets :-)
Ik bezocht Flavourites live en sprak met 
verschillende enthousiaste en lieve vrouwen.


Eigenlijk had ik mij voorgenomen wat foto's te 
maken voor mijn blog, maar het is gewoon te donker 
binnen, dus het kwam er niet van, nog een paar
van dit soort donkere dagen en dan zijn mijn 
foto's op en kan ik niet verder bloggen, haha.
Dus ik probeer wat andere oplossingen te vinden voor 
mijn foto schaarste, soms moet je om het probleem,
heen te denken, en zo vond ik deze van vandaag.
Daarnaast is het natuurlijk echt weer voor gezellige
dingen, zoals kleuren, en daarom geef ik vandaag 
een kleurboek weg, mocht je zin hebben om het
te ontvangen laat dan een berichtje achter..
Ik geef het vrijdag weg.

Ik wens je een hele goede week, ik ga op zoek
naar wat licht, om foto's te maken en sowieso
lijkt mij op zoek gaan naar licht(heid) 
altijd een goed idee.
-X-

vrijdag 18 november 2016

Sneeuw


Het is toch niet teveel gevraagd, ik weet niet precies
aan wie of wat, als ik graag zou willen, dat het 
deze winter dan eindelijk een beetje zal sneeuwen.
Dat de lucht urenlang zwaar en grijs is en dat er
dan eindelijk wat kleine vlokjes naar beneden dwarrelen,
eerst zo klein dat je echt goed moet kijken en dat
de vlokken dan langzaam groter worden en 
de wereld witter en stiller, steeds witter en stiller..
Daarna je eerste stappen in de sneeuw, waar niemand
nog liep en oh dat knerpende geluid..
Daar dacht ik aan toen ik de ze sneeuwballen haakte,
heb je ook zin in sneeuw of in deze slinger,
ze zijn heel makkelijk om te maken:
Neem hele pluizige of fluffy wol, haak 3 lossen
Haak dan 12 stokjes, waarbij je je naald steeds 
terugsteekt in de eerste losse, trek het draadje
daarna stevig aan, haak nog een rondje van 
12 stokjes, minder steeds 1 steek in de derde
ronde, zodat je 6 stokjes over houdt.
Vul je sneeuwbal op met wat restjes witte wol,
en rijg met het draadje wat overbleef aan de 
bovenkant van de bal en een naald, 
door de rand heen, trek aan en kant af.
Werk het beginddraadje weg en haak zoveel
sneeuwballen als je nodig hebt, rijg ze aan
een draadje en dat is het, makkelijk toch?

Denk terwijl je dit aan het maken ben aan 
dwarrelende sneeuwvlokken en een witte,
stille wereld, zo maak je er een meditatief moment van,
oh haha, en wie weet, als we dat allemaal doen,
zal het misschien nog wel eens echt gaan sneeuwen,
gewoon voor een dagje, wat zou dat fijn zijn..

Ik wens je een heel goed weekend
-X-